استفاده از روروئک سابقه نسبتاً طولانی دارد. در سال 1960 آمریکایی‌ها ابتدا این وسیله آموزشی را ساختند و بعدها کشورهای مختلف رو به ساخت این وسیله آوردند. در ایران تقریباً از سال 1350 روروئک وارد شد و همچنان یکی از بهترین وسایل کمک آموزشی راه رفتن است. در این صفحه از سیسمونی مریم می‌توانید انواع روروئک کودک را با برندهای مختلف مشاهده نموده و سفارش دهید.
روروئک برای نوباوگانی طراحی شده که در حال یادگیری تعادل و هماهنگی حرکات خود هستند. این وسیله در سبک‌ها و طرح‌های مختلف تولید شده و از موادی مانند پلاستیک یا فلز ساخته می‌شود. آنچه اهمیت دارد این است که همیشه کودک خود را هنگام استفاده از روروئک زیرنظر داشته باشید که آسیب نبیند.
اکثر روروئک‌ها برای کودکان بین 9 تا 18 ماهه طراحی شده‌اند، اما برخی از مدل‌ها ممکن است برای کودکان زیر 6 ماه هم مناسب باشند. در هر حال مهم این است که همیشه توصیه‌ها و دستورالعمل‌های سازنده را بررسی کنید تا مطمئن شوید برای سن و مرحله رشد کودک شما مناسب است.
بسیاری از روروئک‌ها به گونه‌ای طراحی شده‌اند که قابل تنظیم باشند، بنابراین می‌توان از آن‌ها تا چند ماه استفاده کرد. بسته به رشد کودک می‌توانید ارتفاع آن را تنظیم کنید تا نیازهای متغیر کودک را برآورده کند. در مجموع، روروئک‌ها معمولاً تا 18 الی 24 ماهگی برای کودکان جذاب هستند و بعد از آن کودک دوست دارد به طور مستقل به بازی و حرکت بپردازد. با این حال مهم است همیشه کودک خود را در هنگام استفاده از آن زیرنظر داشته باشید و اطمینان حاصل کنید که به طور ایمن و متناسب با سن و سطح مهارت خود از آن استفاده کند.
اگر روروئک به درستی و تحت نظارت بزرگسالان و در زمان‌های کوتاه استفاده شود، عموماً برای کودکان بی‌خطر است؛ اما با این حال، مانند هر اسباب بازی یا قطعه‌ای از تجهیزات، خطرات احتمالی و ملاحظات ایمنی وجود دارد که باید مد نظر داشت.
مزایای این وسیله جذاب برای کودکان، شامل موارد زیر است:
معایب آن عبارتند از:
روروئک‌ها انواع مختلفی دارند که در ادامه درباره آن‌ها صحبت خواهیم کرد.
روروئک چندکاره می‌تواند برای اهداف مختلف مورد استفاده قرار گیرد؛ برای مثال ممکن است یک صندلی قابل جایگزینی باشد که می‌تواند به عنوان یک کالسکه، جامپر یا واکر نیز استفاده شود یا ممکن است دارای صفحه بازی و صفحه موزیکال باشد که سرگرمی خوبی برای بچه‌ها است. برخی از آن‌ها نیز ممکن است دارای تنظیمات ارتفاع باشند که کودکان در سنین مختلف بتوانند از آن استفاده کنند.
جامپر به نوزادان کمک می‌کند علاوه بر بازی به تمرینات حرکتی بپردازند. جامپر دارای صندلی نرم و راحت و سیستم لرزشی است که به کودک اجازه می‌دهد تا با حرکت بدن خود آن را به حرکت درآورد. نوع جامپر با استفاده از مواد باکیفیت و ایمن برای سلامت و راحتی نوزادان طراحی شده است.
این نوع روروئک با تبدیل شدن به واکر می‌تواند به راه رفتن صحیح کودک و شکل‌گیری عضلات لگن و انگشتان پا کمک کند. نوع واکرشو با داشتن محافظ به کودک کمک می‌کند تا بدون نیاز به حمایت دیگران بتواند بایستد و راه برود. اما حداکثر زمان استفاده از آن حداکثر 30 دقیقه است. استفاده بلندمدت از این وسیله باعث چرخش تدریجی لگن کودک و درد کمر او خواهد شد. نقش واکر در این وسیله جلوگیری از افتادن کودک هنگام راه رفتن یا خسته شدن است.
برخی از ویژگی‌های کلیدی یک روروئک خوب که باید به دنبال آن‌ها باشید، عبارتند از:
معمولاً توصیه می‌شود به جای روروئک از واکر که سالم‌تر و ایمن‌تر است، استفاده کنید.
محدودیت وزن برای این وسیله بسته به مدل و طراحی آن‌ها می‌تواند متفاوت باشد. با این حال، اکثر آن‌ها برای تحمل وزن حدود 12 کیلوگرم طراحی شده‌اند. علاوه براین، مهم است که همیشه کودک خود را حین استفاده از این وسیله زیرنظر داشته‌باشید و مطمئن شوید او به طور ایمن و متناسب با سن و سطح مهارت خود از آن استفاده می‌کند.
سن و جثه کودک خود را در نظر بگیرید و توصیه‌های سازنده را بررسی کنید.
روروئک وسیله‌ای است که می‌تواند جای یک مراقب را بگیرد و کودک را سرگرم و آرام نگه دارد. همچنین، کودک می‌تواند حین لذت بردن از سواری نزدیک والدین باشد و از حضور آن‌ها احساس امنیت کند. اما ایرادی که به این وسیله جالب وارد است، مربوط به زمان استفاده از آن است که گاهی توسط والدین نادیده گرفته می‌شود. حداکثر زمان استفاده از روروئک باید 30 دقیقه باشد، چون استفاده بیش از این مقدار می‌تواند آسیب‌های جبران‌ناپذیری به ستون فقرات و لگن کودک وارد کند و حتی رشد ذهنی او را نیز به تأخیر بیندازد.
استفاده از این وسیله از سال 1994 توسط کمیسیون محصولات قابل فروش ایالات متحده آمریکا ممنوع اعلام شد، چون طبق پژوهش‌ها روروئک نسبت به سایر وسایل بازی بچه‌ها نقش پررنگ‌تری در ایجاد صدمه و آسیب به آن‌ها داشت. سرعت حرکت این وسیله جذاب باعث می‌شود کودکان بیش از حد طبیعی تحرک پیدا کنند و گاهی حتی نتوانند کف پای خود را به درستی به زمین برسانند و انگشتانشان ضعیف شود.
در کانادا نیز استفاده از این وسیله از سال 2004 ممنوع اعلام شد و داشتن آن جریمه نقدی در پی داشت؛ اما در برخی کشورها مانند ایران همچنان این وسیله بسیار پرطرفدار است و والدین ترجیح می‌دهند آن را روی سیسمونی نوزاد داشته باشند. با این وجود به نظر می‌رسد کودکانی که از آن استفاده می‌کنند نسبت به سایرین تلاش لازم را برای حرکت، خزیدن، دست و پا زدن و ... ندارند و برخی از مراحل رشد و مهارت‌های حرکتی را از دست می‌دهند که به نوبه خود قابل تأمل است.
سُر دادن نوک انگشتان روی زمین هرگز نمی‌تواند جایگزین قدم‌های محکم شود و همین جزئیات به تدریج باعث تأخیر در رشد حرکتی کودک خواهد شد. گفته شده است کودکان چون هنگام استفاده از این وسیله نمی‌توانند پاهای خود را ببینند، دیرتر به راه می‌افتند و دچار تأخیر در رشد حرکتی می‌شوند.
